Job 16 (BIB)

1 І адказваў Ёў і сказаў: 2 Чуў я шмат такога; нікчэмныя суцешнікі ўсе вы! 3 Ці будзе канец ветраным словам? і што схіліла цябе так адказваць? 4 І я мог бы гэтак сама сказаць, як вы, калі б душа вашая была на месцы маёй; узбурваўся б на вас словамі і ківаў бы на вас галавою маёю; 5 мацаваў бы вас языком маім і рухам губоў суцяшаў бы. 6 Ці кажу я, не спатольваецца скруха мая; ці перастаю, што адыходзіць ад мяне? 7 Але сёньня Ён стаміў мяне. Ты разбурыў усю сямэю маю, 8 Ты пакрыў мяне маршчынамі ў сьведчаньне супроць мяне; паўстае на мяне зморанасьць мая, у твар дакарае мяне. 9 Гнеў Ягоны турзае і варагуе супроць мяне, скрыгоча на мяне зубамі сваімі; непрыяцель мой вострыць на мяне вочы свае. 10 Разьзявілі на мяне пашчу сваю; лаючыся б'юць мяне па шчоках; усе змовіліся супроць мяне. 11 Аддаў мяне Бог беззаконьніку і ў рукі бязбожных кінуў мяне. 12 Я быў спакойны, але Ён патрэс мяне; узяў мяне за шыю і пабіў мяне і паставіў мяне конам Сабе. 13 Абступілі мяне стралкі Ягоныя; Ён расьсякае вантробы мае і ня літуе, выліў на зямлю жоўць маю, 14 прабівае ўва мне праломіну за праломінай, бяжыць на мяне, як воін. 15 Вярэту пашыў я на скуру маю і ў пыл паклаў галаву маю. 16 Твар мой пачырванеў ад плачу, і на павеках маіх цень сьмерці, 17 пры ўсім тым, што няма рабунку на руках маіх, і малітва мая чыстая. 18 Зямля! не закрый маёй крыві, і хай ня будзе месца енку майму. 19 І сёньня вось на нябёсах Сьведка мой, і Заступнік мой у вышынях! 20 Красамоўныя сябры мае! Да Бога сьлёзіцца вока маё. 21 О, калі б чалавек мог спаборнічаць з Богам, як сын чалавечы з блізкім сваім! 22 Бо гадам маім прыходзіць канец, і я адыходжу ў дарогу незваротную.

Job 16 (BIB)

In Other Versions