John 5 (SBIMS)
1 തതഃ പരം യിഹൂദീയാനാമ് ഉത്സവ ഉപസ്ഥിതേ യീശു ര്യിരൂശാലമം ഗതവാൻ| 2 തസ്മിന്നഗരേ മേഷനാമ്നോ ദ്വാരസ്യ സമീപേ ഇബ്രീയഭാഷയാ ബൈഥേസ്ദാ നാമ്നാ പിഷ്കരിണീ പഞ്ചഘട്ടയുക്താസീത്| 3 തസ്യാസ്തേഷു ഘട്ടേഷു കിലാലകമ്പനമ് അപേക്ഷ്യ അന്ധഖഞ്ചശുഷ്കാങ്ഗാദയോ ബഹവോ രോഗിണഃ പതന്തസ്തിഷ്ഠന്തി സ്മ| 4 യതോ വിശേഷകാലേ തസ്യ സരസോ വാരി സ്വർഗീയദൂത ഏത്യാകമ്പയത് തത്കീലാലകമ്പനാത് പരം യഃ കശ്ചിദ് രോഗീ പ്രഥമം പാനീയമവാരോഹത് സ ഏവ തത്ക്ഷണാദ് രോഗമുക്തോഽഭവത്| 5 തദാഷ്ടാത്രിംശദ്വർഷാണി യാവദ് രോഗഗ്രസ്ത ഏകജനസ്തസ്മിൻ സ്ഥാനേ സ്ഥിതവാൻ| 6 യീശുസ്തം ശയിതം ദൃഷ്ട്വാ ബഹുകാലികരോഗീതി ജ്ഞാത്വാ വ്യാഹൃതവാൻ ത്വം കിം സ്വസ്ഥോ ബുഭൂഷസി? 7 തതോ രോഗീ കഥിതവാൻ ഹേ മഹേച്ഛ യദാ കീലാലം കമ്പതേ തദാ മാം പുഷ്കരിണീമ് അവരോഹയിതും മമ കോപി നാസ്തി, തസ്മാൻ മമ ഗമനകാലേ കശ്ചിദന്യോഽഗ്രോ ഗത്വാ അവരോഹതി| 8 തദാ യീശുരകഥയദ് ഉത്തിഷ്ഠ, തവ ശയ്യാമുത്തോല്യ ഗൃഹീത്വാ യാഹി| 9 സ തത്ക്ഷണാത് സ്വസ്ഥോ ഭൂത്വാ ശയ്യാമുത്തോല്യാദായ ഗതവാൻ കിന്തു തദ്ദിനം വിശ്രാമവാരഃ| 10 തസ്മാദ് യിഹൂദീയാഃ സ്വസ്ഥം നരം വ്യാഹരൻ അദ്യ വിശ്രാമവാരേ ശയനീയമാദായ ന യാതവ്യമ്| 11 തതഃ സ പ്രത്യവോചദ് യോ മാം സ്വസ്ഥമ് അകാർഷീത് ശയനീയമ് ഉത്തോല്യാദായ യാതും മാം സ ഏവാദിശത്| 12 തദാ തേഽപൃച്ഛൻ ശയനീയമ് ഉത്തോല്യാദായ യാതും യ ആജ്ഞാപയത് സ കഃ? 13 കിന്തു സ ക ഇതി സ്വസ്ഥീഭൂതോ നാജാനാദ് യതസ്തസ്മിൻ സ്ഥാനേ ജനതാസത്ത്വാദ് യീശുഃ സ്ഥാനാന്തരമ് ആഗമത്| 14 തതഃ പരം യേശു ർമന്ദിരേ തം നരം സാക്ഷാത്പ്രാപ്യാകഥയത് പശ്യേദാനീമ് അനാമയോ ജാതോസി യഥാധികാ ദുർദശാ ന ഘടതേ തദ്ധേതോഃ പാപം കർമ്മ പുനർമാകാർഷീഃ| 15 തതഃ സ ഗത്വാ യിഹൂദീയാൻ അവദദ് യീശു ർമാമ് അരോഗിണമ് അകാർഷീത്| 16 തതോ യീശു ർവിശ്രാമവാരേ കർമ്മേദൃശം കൃതവാൻ ഇതി ഹേതോ ര്യിഹൂദീയാസ്തം താഡയിത്വാ ഹന്തുമ് അചേഷ്ടന്ത| 17 യീശുസ്താനാഖ്യത് മമ പിതാ യത് കാര്യ്യം കരോതി തദനുരൂപമ് അഹമപി കരോതി| 18 തതോ യിഹൂദീയാസ്തം ഹന്തും പുനരയതന്ത യതോ വിശ്രാമവാരം നാമന്യത തദേവ കേവലം ന അധികന്തു ഈശ്വരം സ്വപിതരം പ്രോച്യ സ്വമപീശ്വരതുല്യം കൃതവാൻ| 19 പശ്ചാദ് യീശുരവദദ് യുഷ്മാനഹം യഥാർഥതരം വദാമി പുത്രഃ പിതരം യദ്യത് കർമ്മ കുർവ്വന്തം പശ്യതി തദതിരിക്തം സ്വേച്ഛാതഃ കിമപി കർമ്മ കർത്തും ന ശക്നോതി| പിതാ യത് കരോതി പുത്രോപി തദേവ കരോതി| 20 പിതാ പുത്രേ സ്നേഹം കരോതി തസ്മാത് സ്വയം യദ്യത് കർമ്മ കരോതി തത്സർവ്വം പുത്രം ദർശയതി ; യഥാ ച യുഷ്മാകം ആശ്ചര്യ്യജ്ഞാനം ജനിഷ്യതേ തദർഥമ് ഇതോപി മഹാകർമ്മ തം ദർശയിഷ്യതി| 21 വസ്തുതസ്തു പിതാ യഥാ പ്രമിതാൻ ഉത്ഥാപ്യ സജിവാൻ കരോതി തദ്വത് പുത്രോപി യം യം ഇച്ഛതി തം തം സജീവം കരോതി| 22 സർവ്വേ പിതരം യഥാ സത്കുർവ്വന്തി തഥാ പുത്രമപി സത്കാരയിതും പിതാ സ്വയം കസ്യാപി വിചാരമകൃത്വാ സർവ്വവിചാരാണാം ഭാരം പുത്രേ സമർപിതവാൻ| 23 യഃ പുത്രം സത് കരോതി സ തസ്യ പ്രേരകമപി സത് കരോതി| 24 യുഷ്മാനാഹം യഥാർഥതരം വദാമി യോ ജനോ മമ വാക്യം ശ്രുത്വാ മത്പ്രേരകേ വിശ്വസിതി സോനന്തായുഃ പ്രാപ്നോതി കദാപി ദണ്ഡബാജനം ന ഭവതി നിധനാദുത്ഥായ പരമായുഃ പ്രാപ്നോതി| 25 അഹം യുഷ്മാനതിയഥാർഥം വദാമി യദാ മൃതാ ഈശ്വരപുത്രസ്യ നിനാദം ശ്രോഷ്യന്തി യേ ച ശ്രോഷ്യന്തി തേ സജീവാ ഭവിഷ്യന്തി സമയ ഏതാദൃശ ആയാതി വരമ് ഇദാനീമപ്യുപതിഷ്ഠതി| 26 പിതാ യഥാ സ്വയഞ്ജീവീ തഥാ പുത്രായ സ്വയഞ്ജീവിത്വാധികാരം ദത്തവാൻ| 27 സ മനുഷ്യപുത്രഃ ഏതസ്മാത് കാരണാത് പിതാ ദണ്ഡകരണാധികാരമപി തസ്മിൻ സമർപിതവാൻ| 28 ഏതദർഥേ യൂയമ് ആശ്ചര്യ്യം ന മന്യധ്വം യതോ യസ്മിൻ സമയേ തസ്യ നിനാദം ശ്രുത്വാ ശ്മശാനസ്ഥാഃ സർവ്വേ ബഹിരാഗമിഷ്യന്തി സമയ ഏതാദൃശ ഉപസ്ഥാസ്യതി| 29 തസ്മാദ് യേ സത്കർമ്മാണി കൃതവന്തസ്ത ഉത്ഥായ ആയുഃ പ്രാപ്സ്യന്തി യേ ച കുകർമാണി കൃതവന്തസ്ത ഉത്ഥായ ദണ്ഡം പ്രാപ്സ്യന്തി| 30 അഹം സ്വയം കിമപി കർത്തും ന ശക്നോമി യഥാ ശുണോമി തഥാ വിചാരയാമി മമ വിചാരഞ്ച ന്യായ്യഃ യതോഹം സ്വീയാഭീഷ്ടം നേഹിത്വാ മത്പ്രേരയിതുഃ പിതുരിഷ്ടമ് ഈഹേ| 31 യദി സ്വസ്മിൻ സ്വയം സാക്ഷ്യം ദദാമി തർഹി തത്സാക്ഷ്യമ് ആഗ്രാഹ്യം ഭവതി ; 32 കിന്തു മദർഥേഽപരോ ജനഃ സാക്ഷ്യം ദദാതി മദർഥേ തസ്യ യത് സാക്ഷ്യം തത് സത്യമ് ഏതദപ്യഹം ജാനാമി| 33 യുഷ്മാഭി ര്യോഹനം പ്രതി ലോകേഷു പ്രേരിതേഷു സ സത്യകഥായാം സാക്ഷ്യമദദാത്| 34 മാനുഷാദഹം സാക്ഷ്യം നോപേക്ഷേ തഥാപി യൂയം യഥാ പരിത്രയധ്വേ തദർഥമ് ഇദം വാക്യം വദാമി| 35 യോഹൻ ദേദീപ്യമാനോ ദീപ ഇവ തേജസ്വീ സ്ഥിതവാൻ യൂയമ് അൽപകാലം തസ്യ ദീപ്ത്യാനന്ദിതും സമമന്യധ്വം| 36 കിന്തു തത്പ്രമാണാദപി മമ ഗുരുതരം പ്രമാണം വിദ്യതേ പിതാ മാം പ്രേഷ്യ യദ്യത് കർമ്മ സമാപയിതും ശക്ത്തിമദദാത് മയാ കൃതം തത്തത് കർമ്മ മദർഥേ പ്രമാണം ദദാതി| 37 യഃ പിതാ മാം പ്രേരിതവാൻ മോപി മദർഥേ പ്രമാണം ദദാതി| തസ്യ വാക്യം യുഷ്മാഭിഃ കദാപി ന ശ്രുതം തസ്യ രൂപഞ്ച ന ദൃഷ്ടം 38 തസ്യ വാക്യഞ്ച യുഷ്മാകമ് അന്തഃ കദാപി സ്ഥാനം നാപ്നോതി യതഃ സ യം പ്രേഷിതവാൻ യൂയം തസ്മിൻ ന വിശ്വസിഥ| 39 ധർമ്മപുസ്തകാനി യൂയമ് ആലോചയധ്വം തൈ ർവാക്യൈരനന്തായുഃ പ്രാപ്സ്യാമ ഇതി യൂയം ബുധ്യധ്വേ തദ്ധർമ്മപുസ്തകാനി മദർഥേ പ്രമാണം ദദതി| 40 തഥാപി യൂയം പരമായുഃപ്രാപ്തയേ മമ സംനിധിമ് ന ജിഗമിഷഥ| 41 അഹം മാനുഷേഭ്യഃ സത്കാരം ന ഗൃഹ്ലാമി| 42 അഹം യുഷ്മാൻ ജാനാമി; യുഷ്മാകമന്തര ഈശ്വരപ്രേമ നാസ്തി| 43 അഹം നിജപിതു ർനാമ്നാഗതോസ്മി തഥാപി മാം ന ഗൃഹ്ലീഥ കിന്തു കശ്ചിദ് യദി സ്വനാമ്നാ സമാഗമിഷ്യതി തർഹി തം ഗ്രഹീഷ്യഥ| 44 യൂയമ് ഈശ്വരാത് സത്കാരം ന ചിഷ്ടത്വാ കേവലം പരസ്പരം സത്കാരമ് ചേദ് ആദധ്വ്വേ തർഹി കഥം വിശ്വസിതും ശക്നുഥ? 45 പുതുഃ സമീപേഽഹം യുഷ്മാൻ അപവദിഷ്യാമീതി മാ ചിന്തയത യസ്മിൻ , യസ്മിൻ യുഷ്മാകം വിശ്വസഃ സഏവ മൂസാ യുഷ്മാൻ അപവദതി| 46 യദി യൂയം തസ്മിൻ വ്യശ്വസിഷ്യത തർഹി മയ്യപി വ്യശ്വസിഷ്യത, യത് സ മയി ലിഖിതവാൻ| 47 തതോ യദി തേന ലിഖിതവാനി ന പ്രതിഥ തർഹി മമ വാക്യാനി കഥം പ്രത്യേഷ്യഥ?