Ezekiel 24 (CCB)
1 Sa ikanapulo nga adlaw sa ikanapulo nga bulan, sa ikasiyam nga tuig sa amo nga pagkabihag, miingon ang GINOO kanako, 2 “Tawo, isulat ang petsa niini nga adlawa kay niini mismo nga adlawa magsugod na sa pagsulong ang hari sa Babylon sa Jerusalem. 3 Unya isugilon kini nga sambingay ngadto sa katawhan sa Israel nga mga masinupakon, ug pahibaloa sila nga ako, ang Ginoo nga DIOS, ang nagaingon:“Itak-ang ang kaldero ug sudli kini ug tubig. 4 Ilunod niini ang mga maayo nga bahin sa karne—mga abaga ug mga paa. Iapil usab ang mga bukog. 5 Ang karne lang sa labing maayo nga karnero ang imo nga gamiton. Sugnori kini ug lat-i ang karne ug ang mga bukog. 6 Kay ako, ang Ginoo nga DIOS, nagaingon: Alaot ang siyudad sa Jerusalem kansang mga nagpuyo mga kriminal. Nahisama kini sa tayaon nga kaldero nga wala malimpyohi. Busa kuhaa sa tinagsa ang sulod niini ug ayaw pilia. 7 Kay ang iyang pagpamatay dayag sa tanan. Ang dugo sa iyang gipamatay gipasagdan lang niya diha sa mga bato nga makita sa tanan. Wala lang gani niya kini taboni ug yuta. 8 Nakita ko kini nga dugo ug gipasagdan ko kini nga makita sa tanan. Daw nagasinggit kini kanako nga nagapangayo sa akong panimalos. 9 “Busa ako, ang Ginoo nga DIOS, nagaingon, ‘Alaot ang siyudad sa Jerusalem kansang mga nagpuyo mga kriminal! Ako mismo ang magtapok ug daghang sugnod aron siya sunogon. 10 Sige, dugangi pa gyud ninyo ang sugnod ug unya dagkoti. Lat-i pag-ayo ang karne hangtod nga mahubsan ug mapagod ang mga bukog. 11 Unya itak-ang ang kaldero nga wala nay sulod diha sa mga baga hangtod nga magbaga usab kini. Niining paagiha mahinloan unta ang kaldero ug masunog ang mga taya. 12 Apan bisan unsaon mo pa, ang taya niini dili gyud makuha pinaagi sa kalayo.’ 13 “O Jerusalem, ang imo nga law-ay nga binuhatan mao ang nagpahugaw kanimo. Gitinguha ko nga limpyohan ka, apan midumili ka. Busa magpabilin ka nga hugaw hangtod nga dili mawala ang akong labihan nga kasuko kanimo. 14 Ako, ang GINOO, nagaingon nga miabot na ang panahon nga molihok ako, ug walay makapugong kanako. Dili ko gyud kamo kaloy-an, ug dili na mausab ang akong hunahuna. Hukman kamo basi sa inyong gawi ug binuhatan. Ako, ang Ginoo nga DIOS, ang nagaingon niini.” 15 Miingon ang GINOO kanako, 16 “Tawo, kuhaon kog kalit ang babaye nga gimahal mo pag-ayo. Apan dili mo siya hilakan, ug dili ka magsubo alang kaniya. 17 Pag-agulo lang sa hilom. Ayaw ipakita ang imo nga pagbangotan. Ayaw hukasa ang imo nga turban ug sandalyas, ug ayaw taboni ang imo nga nawong. Ayaw usab pagkaon sa kalan-on sa mga nagasubo alang sa patay.” 18 Busa sa pagkabuntag gisulti ko kadto sa mga tawo, ug pagkagabii namatay ang akong asawa. Ug pagkasunod nga buntag gituman ko ang gisugo kanako. 19 Unya nangutana ang mga tawo kanako, “Unsay buot mo nga ipasabot nianang imo nga gibuhat?” 20 20-21 Mitubag ako kanila, “Miingon ang Ginoo nga DIOS kanako nga isulti ko kini sa katawhan sa Israel: Andam na ako sa pagpasipala sa akong templo nga inyong dalangpanan, nga inyong gipasigarbo, gipakamahal, ug gikalipay. Mamatay sa gubat ang inyong mga kabataan nga nabilin sa Jerusalem. 22 Ug himuon ninyo ang gihimo ni Ezekiel. Dili ninyo tabonan ang inyong nawong, ug dili kamo mokaon sa kalan-on sa mga nagasubo alang sa patay. 23 Dili usab ninyo hukason ang inyong mga turban ug mga sandalyas. Dili kamo manghilak o magsubo. Maluya kamo tungod sa inyong mga sala, mag-iyahay lang kamo sa pag-agulo. 24 Ang nahitabo kang Ezekiel mahimo nga usa ka panig-ingnan diha kaninyo. Ang iyang gihimo, mao usab ang inyong himuon. Kon mahitabo na kini, mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo nga DIOS.” 25 Nagpadayon sa pagsulti ang Ginoo kanako, “Tawo, sa panahon nga gub-on ko na ang templo nga ilang dalangpanan, nga ilang gipasigarbo, gipakamahal, ug gikalipay, ug kon pamatyon ko na ang ilang mga kabataan, 26 may usa ka tawo nga makaikyas gikan sa Jerusalem ug mosugilon niini kanimo. 27 Nianang higayona, makasulti ka na pag-usab ug magkasulti kamo nga duha. Mahimo kang pasidaan ngadto sa mga tawo, ug unya mahibaloan nila nga ako mao ang GINOO.”