Luke 10 (NNT3)
1 एने ज्यी वातुन पासाण मालीक बाहात्तर चेलाह उंजु निवाड्यो, एने जा जा हियोर एने जी जागे यीशु जाण्यो ईतो, तान पेल दुय दुय मिलीन तान ओंगाण मोकली दिनो। 2 यीशु चेलाह केयो, “पाकेल खेते ते जुलूम हेते, पुण मोंजर्या थोड़ाच हेते, तान केरता खेतान मालक्याह विन्ता किरो काय तो तान खेतान काटणी केरने मोंजऱ्याह मोकेल देय।” 3 जावो! मी तुमूह मेंड्रान गेत कोलवान विची माय मोकेलथु। 4 तान केरता बोटवो, थेयलो, खाहड़ा मा लिहो, एने वाटे रोकाहो मा चालते चालतेच नमस्कार किरज्यो। 5 जी बी गेर तुमू जाहो, पेल ता गेरान माणहाह किज्यो, ज्या गेरान माणहाह बोगवान सान्ती आपी। 6 पुण ता गेरान माणहे हाजा निहे एती, ते तुमरी सान्ती तुमू फाय पोशी फिरीन आव लागी, 7 ताच गेराम रिज्यो, एने जो काय तुमूह ता आपती, तोच खाज्यो एने पिज्यो, काहाकाय मोंजऱ्याह तान मोंजरी जुड़ने जुवे, एने गेरा गेरा मा फिरहो। 8 एने जा गावा माय तुमू जाहो, एने ता गावान माणहे तुमूह हादती, ते जो बी तुमरी ओंगाण मेलती तोच खाज्यो। 9 ता गावान दुखाऱ्या माणहाह हुदाऱ्यो, एने ता माणहाह किज्यो, काय बोगवानान राज तुमरी आहनेच आव लागेल हे। 10 पुण जा गावाम तुमू जाहो, एने ता गावान माणहे तुमूह ग्रहण नाय केरती, ते ता आटा माय जाईन किज्यो, 11 तुमरा गावान रेजड़ो जो आमरा पायाम लेटकेल हे, आमु ताह तुमरी ओंगाण जेटकी देतेह, पुण तुमू ज्य जाण लिवो, काय बोगवानान राज तुमरी आहनेच आव लागेल हे। 12 मी तुमूह खेरीच केथु, “नियाव ने दिह ता गावान डेंड सदोमाह रेन वोदार रेय।” 13 एय खुराजीन तारो हाय! एय बेतसेदा तारो हाय! तुमरी विची माय किरेल ताकेतीन काम, केदी ता सुर एने सेदा माय केराय जाता, ते तावाला माणहे गोंटा फांगरीन एने रोखड़ा पोर बोहीन ता केवीह ने पापाम रेन मोन बोदेल लेता! 14 पुण नियाव ने दिह तुमरो डेंड सुर एने सेदान देशाह रेन वोदार रेय। 15 एने एय कफरनहूम काय तु हेरोग वोर उचो केराय जाहे? पुण तु ते आंदारकेली वोर नेचो जाहे। 16 यीशु तान चेलाह केयो, “जो तुमरी वात होमलेह, तो मारी वात होमलेह, एने जो तुमरो नाकार किरेह, तो माहु नाकार किरेह, एने जो मारो नाकार किरेह, तो माहु मोकेलनारान नाकार किरेह।” 17 ता बाहात्तर चेला पोशा खुस एतेन वोलना एने आवीन यीशुह केया, “एय मालीक तारा नावा माय बुतड़ा आमरा उकुमाह मानतेह।” 18 यीशु चेलाह केयो, “मी सैतानाह, विजलीन गेत हेरगाम रेन पोड़तालो देखणे बाजरियेल ईतो।” 19 एने हुमलो, मी तुमूह आदिकार आपथु काय तुमू गेड़हाह एने विचा पोर उबरी सिकहो एने दुसमोनान आखी ताकेत पोर आदिकार आपेल हे, एने काल्लीस चिज केरीन तुमरो काईच नुकसान नाय एय। 20 तीबी ज्यी वातु माय खुस मा ईवो, काय बुतड़ा आमरा काबाम हेते, पुण ज्याकेरीन खुस ईवो, काय तुमरा नावे हेरगाम लेख मीलेल हेते। 21 तुलबूखे यीशु चोखाला जीवा माय एन खुसी माय बोराय गीयो, एने केयो, “एय आबा, हेरोग एने देरतीन मालीक! मी तारो दन्यवाद केरथु काय तु ज्यी वातुह इकेल एने सोमेज वालाह रेन लीकाड़ मिल्योह, पुण सोराह देखाड़ेल हे, काहाकाय एय आबा, तुवाह ज्योस हाजो लागो।” 22 मारो आबोख माहु आखोच होप दियेल हे, एने कुणीच नाह जाणेत काय बिटोख कुण हे, आबोख उलोस जाणेह, एने आबोख कुण हे ज्य बी कुण नाह जाणेत, पुण बिटोख उलोस जाह देखाड़ेल हे, तोच जाणेह। 23 यीशु चेलाह कुवालोच ली जाईन फिरीन केयो, “तुमरी गेत जी वातुह देखतेह ता डोला बोरकेतवाला हेते। 24 काहाकाय मी तुमूह केथु काय जी वातु देखतेह एने होमेलतेह, जुलूम जाणकार एने राजा देखणे एने होमेलने होदताला, पुण ता नाह देख सेक्या, एने होमेल नाह सेक्या।” 25 एने हुमलो, एक देरेमगुरू यीशुह फासाड़नेन केरता फुशो, “एय गुरू, जेलेमक्यो जीवाय सापड़ावणेन केरता मी काय केरू?” 26 यीशु ताह केयो, “मुसान नेम माय काय लिखेल हे? तु किहीक वाचेह?” 27 तो जापाप आप्यो, “मुसान नेम माय इहकेरीन लिखेल हे, काय तु तारा मालीक बोगवानाह, तारो पुरो मोन एने पुरो जीव, एने पुरी ताकेत लागाड़ीन मोंग किरजे; एने तारा आहने रेणाराह तार गेतुच मोंग किरजे।” 28 यीशु ताह केयो, “तु ठिख जापाप आपेल हे, ज्योच केर, ते तु जीवतालो रिहे।” 29 पुण तो सोताह देरमी ठेरावणेन केरता यीशुह फुशो, “ते मार आहने रेणार कुण हे?” 30 यीशु जापाप आप्यो, “एक माणुह यरूशलेम रेन यरीहो माय जाणे बाजरियेल ईतो, एने वाटे चोरटा ताह रोकीन तान फाड़का काड़ लेदा, एने देय देन ताह मुरेल मुरदोच सोड़ीन जात रेना। 31 एने ओहलो एनो, काय तीच वाटे रेन एक चाकर्यो जाणे बाजरियेल ईतो, पुण तो ताह देखीन टेलीन दिहरी वाटे रेन जात रिनो। 32 तिहेच एक लेवी ती जागे आवो, पुण तो बी ताह देखीन टेलीन दिहरी वाटे रेन जात रिनो। 33 पुण एक सामरी परवासी ता आव निकेलनो, एने ताह देखीन ता पोर गीण आवी। 34 एने तान आहने आवीन तान जेखेम पोर तेल एने अंगुरान रूह लागाड़ीन पाटा बांद्यो, ओवतो तो ताह गेदड़ा पोर बोहाड़ीन देरेम साला माय ली गीयो, एने तान चाकरी केऱ्यो। 35 दिहरे दिह तो दुय चांदीन रूपिया काड़ीन देरेम सालान मालक्याह आप्यो, एने ताह केयो, तु ज्यान चाकरी हास केरीन किरजे, एने ज्यानकेरता तु जोलो बी खीरचो किरहे, ते मी पुशो वोलीन आवुह, तेवी आप देह।” 36 यीशु ज्यी वात केयीन ताह फुशो, “एवी तारे सोमेज माय जो चोरटाम कोंडायेल ईतो, न्या तीना माय रेन तान आहने रेणार कुण ठेरानो?” 37 देरेमगुरू केयो, “जो ता पोर गीण किरेल, तोच!” यीशु ताह केयो, “जा तु बी ज्यान गेत केर।” 38 जेवी यीशु एने तान चेला जाणे बाजरियेल एता, तेवी तो एक गावाम गीयो, एने ता मार्था नावान एक बायकु यीशुह तीन गेरा माय थोबाड़ी। 39 एने मरीयम नावान तीन एक बोणीख एती, ती मालीक ने पाया हेऱ्यी बोहीन तान वचन होमेलने बाजरियेल एती। 40 पुण मार्था काम केरीन किचवाय जायेल एती, एने ती यीशु फाय आवीन केयी, “एय मालीक, तुवाह मारी जारीक बी कालजी नाह सोती काय? मार बोणीख माहु सोब काम केरने केरता एखाली सोड़ दियेल हे, एने तीह के काय मारी मोदेक केरी।” 41 मालीक तीह केयो, “मार्था! एय मार्था! तु जुलूम वातुन केरता चिन्ता किरेह एने दुखी ईथे। 42 पुण एक वात जोरेवरी हे, एने मरीयम तो हाजो ईसो निवाड़ लियेल हे, तो ती फाय रेन कुण नाय सांडाड़ सेकी।”