Luke 12 (NNT3)
1 तुलेचबूखे ताहरी एजार माणहे टोलवाय गीया काय एका दिहरा पोर जाय पोड़ताला, तेवी यीशु तान चेलाह केयो, “फरिसीन कोपेट ने खमीराह रेन उशारी माय रिज्यो।” 2 काहाकाय जो डापायेल हे तो उगड़ी जाय, एने जो लिकायेल हे तो सोब उगड़ी जाय। 3 एने जो बी तुमूह आदारला माय कियेल हे, तो उजाला माय होमलाय जाय, एने जो तुमूह गेरा माय कियेल हे, ताह माला पोर रेन पारचार केराय जाय। 4 एय मार हाती मी तुमूह केथु काय सेरीरान नुकसान केरते ताह मा बिहो, काहाकाय तो ज्य सोड़ीन दिहरो कायच नाय केर सेकी। 5 मी तुमूह सोमजाड़थो काय तुमू कुणीह बिणे जुवे, मोरनेन पासाण नेरगा माय टाकणेन जाह आदिकार हे, ता बोगवानाह बिवो, होव, मी तुमूह केथु ताहच बिवो। 6 दुय रूपियान पाच चीड़ा नाह वेचाते काय? तीबी बोगवान ताम रेन एकाह बी नाह विहरेत। 7 तुमरा मुंडान सोब लेट्या बी गेणायेल हेते, तानकेरता बिवो मा, काहाकाय तुमू जुलूम चीड़ाह रेन वोड़ीन हेते। 8 मी तुमूह केथु, “जो कुण माणहान ओंगाण माहु स्वीकार केर लेय, ताह माणहान बिटोख बी बोगवानान हेरोगदुतान ओंगाण बी स्वीकार केर लेह, पुण जो बी माणहान ओंगाण माहु नाकारी, ताह माणहान बिटोख बी हेरोगदुतान ओंगाण नाकार केरी।” 9 पुण जो कुण माणहान ओंगाण मारो नाकार केरी, ते माणहान बिटोख बी बोगवानान हेरोगदुतान ओंगाण तान नाकार केरी। 10 जो बी माणहान बेटाख ने विरोद माय काय बी केय, तान तो गुनो माफ एय जाय, पुण जो चोखाला जीवान विरोद माय गुनो केरी, तान गुनो माप नाय एय। 11 माणहे तुमूह बोक्ती केरन्या गेरान एने नियाव केरनार आदिकारीन ओंगाण उबा केरती, एने तान ओंगाण काय केणु हे तान फिकेर मा किरहो। 12 काहाकाय चोखालो जीव तुमूह काय केणु हे, तो तुलेचबूखे हिकाड़ देय। 13 ओवतो गेरदी माय रेन एक यीशुह केयो, “एय गुरू! मार बायाख किय दे काय मार आबाख ने ता मालदेनाह मार हिऱ्यो वाट लेय।” 14 यीशु ताह केयो, एय माणुह! कुण माहु तुमरो नियाव केरनार एने वाटणार ठेरायेल हे? 15 यीशु चेलाह केयो, “उशारी माय रिवो! एने आखी बातीन लालुच रेन वोचीन रिवो, काहाकाय कोलोक बी मालदेन काहा नाह रेत, ता माय खेरलो जीवणो नाय रेय।” 16 ओवतो यीशु ताह एक किस्सो केयो, “एक मालदारान खेता माय जुलूम मेर पाकनी।” 17 तो विचार केरने बाज गीयो, दाणा मेलनेन केरता मार फाय होवटो जागो नाय मीले ते मी काय केरू? 18 ते तो केयो, “मी इही केरूह मार मालदेनान मोटक्याह तोड़ीन ताह रेन मोठोह मोटक्यो बाणावुह, ओवतो ता माय मार दाणा एने सोब मालदेनाह मेलुह। 19 तेवी मी मार जीवाह केह, एय मार जीव तुवा फाय जुलूम वोरह्यान केरता जुलूम मालदेन मीलेल हे, खा पी मोज्या केर, एने हुकेच रे।” 20 पुण बोगवान ताह केयो, “एय फोगा! आज राती मी तारो जीव काड़ देह, ताहार जो बी तु टुलो किरेल हे, तो कुण खाय।” 21 एने यीशु ताह केयो, “जो आपणी केरता मालदेन टुलो किरेह, तो बी तान गेतुच हे, पुण बोगवानान नेजरीम मालदार नाय मीले।” 22 ओवतो यीशु तान चेलाह केयो, “तान केरता मी तुमूह केथु, तुमरा जीवान चिन्ता मा किरहो काय आमु काय खाहु, एने नाह तुमरा सेरीरान केरता काय आमु काय पेरहु। 23 काहाकाय खाणाह रेन जीव मुठो हे, एने फाड़काह रेन सेरीर वोदार हे।” 24 चीड़ाह दिखो, ता नाह पेरते एने नाह ते काटतेह, एने तान मोटक्या बी नाह रेते, तीबी बोगवान ताह खावड़ावेह। न्या चीड़ाह रेन तुमरी किमोत होवटी हे। 25 तुमरे माय कुण ओहलो हे, जो चिन्ता केरीन तान जीवाय आथ बोर वोदाड़ सेकी? 26 तान केरता ओलो आत्यो बी तुमू नाह केर सेकते ते दिहरी वातीन केरता फिकेर काहा केरतेह? 27 जेंगला मायवाला फुलाह दिखो! ता किहीक मोठा एतेह? तानकेरता नाह काम केरते एने नाह काटते, ते मी तुमूह केथु काय सुलेमान राजा बी तान आखा राज माय ताम रेन काल्ला एकान गेत फाड़का नाह पिऱ्यो। 28 एय अविश्वासी! जेंगला मायवाला खेड़ाह जो आज हे एने हेकाले आक्ठा माय टाकाय जाय, बोगवान ताह ओहलो पेरावीह ते तुमूह काहा नाय पेरावी? 29 तानकेरीन आमु काय खाहु एने काय पिहु, ज्यान फिकेर मा किरहो 30 काहाकाय ज्यी दुनियान माणहे न्यु सोब चिजीह होदते रेतेह, पुण तुमरा हेरगावाला आबाख मालुम हे, काय तुमूह ज्यी सोब चिजीन जोरेवरी हे। 31 पुण तुमू बोगवानान राजाह हुदो ते ज्यु सोब वोस्तु तुमूह जुड़ जाती। 32 एय मार आतल्या टोलान माणहे मा बिवो, काहाकाय तुमरो आबोख तुमूह बोगवानान राज आपेह। 33 तुमरो मालदेन वेचीन बुखल्याह आप दिवो, तुमरी केरता नोवाली वाहली तियार किरो जी जुनी नाय एणे जुवे, एने हेरगा माय मालदेन टुलो किरो जो गेटेत नाह एने चोरटा बी चोरी नाय केरी एने ओदाय बी नाह लागेत। 34 काहाकाय जाहरी तुमरो मालदेन हे, ताहरीस तुमरो मोन बी लाग रेय। 35 तुमू कायेम तियार रिवो, एने तुमरो दिवो कायेम हेलगाड़ते रिवो। 36 तुमूह तुमरो मालीक कुलबुखे आवी? ओहला वाट जोवणार माणहान गेत बुणो जेवी मालीक वाराड़ाम रेन आवीन बायणो ठोकी, ते एकुच ताल बायणो उगाड़ देय। 37 मालीक आवीन देखणेन टेम माय जागताला रेणारे पावोर बोरकेतवाला हेते! मी तुमूह खेरीच केथु तो तान कोमेर बांदिन खाणे बोहाड़ी, एने ता फाय आवीन सेवा चाकरी केरी। 38 केदी तो आदि राती निहे ते कुकड़ा वाहणेन टेम माय जागतालो देखी, ते ता पावोर बोरकेतवाला हेते। 39 पुण ज्यो जाण लिवो काय केदी गेरान मालीक जाणतो काय चोर कुलबुखे आवण्यो हे, ते जागतो रितो एने तान गेर लुटणे नाय दितो। 40 तुमू बी तियार रिवो, काहाकाय ज्यी टेम माय तुमू विचार नाह केरते, ती टेम माय माणहान बिटोख आव लागी। 41 तेवी पतरस केयो, “मालीक, तु ज्यो किस्सो आमरे केरता ओलोच काय आखा माणहान केरता कियेल हे।” 42 तेवी यीशु केयो, “ओहला बोरहावालो एने ईकेलवालो कारबारी कुण हे? जाह मालीक तान पावरा पोर आदिकारी ठेरावी काय तो ठिख टेम पोर खाणेन सोमान आपी।” 43 बोरकेतवालो हे तो पावोर, जाह मालीक पुशो आवीन ओहलो केरतालो देखी। 44 मी तुमूह खेरीच केथु तो ताह सोब मालदेना पोर आदिकारी ठेरावी। 45 पुण तो पावोर केदी इही विचार केरने बाज जाय काय मारो मालीक आवणेन वार लागाड़ने बाजरिनोह, एने पावराह एने पावेरन्युह देणे बाज जाय, एने खाणे पिणे एने दारूड्यो बोण जाय, 46 तेवी ता पावरान मालीक ओहला दिह्याम आवी जुलबुखे तो तान वाट नाह जुवेत, एने ओहला टेम माय आव लागी, एने ताह डेंड आपीन ताह अविश्वासी हिऱ्यो ठेरावी। 47 तो पावोर तान मालक्यान मोरजीह ते जाणतालो, पुण तीह केरीन नाह चालनो एने तियार नाह रिनो, तेवी तो जुलूम मार खाय। 48 पुण जो मालक्यान मोरजी नाय जाणे, एने मार खाणेन ओहलो काम केरी, ते तो मार खाय, पुण जाह वोदार आप मीलेल हे, ता रेन वोदार मांगी, एने जाह वोदार होप मीलेल हे, ता फाय जुलूम ईसाब लेय। 49 मी देरती पोर आक्ठो हेलगाड़ने आयेल हे, एने ओहलो होदथु काय तो एवी हेलेग जाय। 50 माहु एक बपतीस्मा लेणु हे, तो लेता वोर मी जुलूम दुखाम हे। 51 मी देरती पोर मेल केरावणे आयेल हे, ज्यो सोमेजतेह काय? मी तुमूह केथु आंगे केरने आयेल हे। 52 काहाकाय एवी रेन एक गेरा माय पाच जाणे रेती ते ता माय फुट पोड़ जाय, तेवी पाच जाणाम रेन दुयान विरोद तीन एय जाती। 53 आबोख बेटाख ने, एने बिटोख आबाख ने विरोद केरी, आहख बेटीख ने एने बेटीख आईख ने विरोद केरी, हाहवोक वोवड़ीख ने, एने वोवड़ीख हाहवोक ने विरोद केरी। 54 यीशु गेरदीन माणहाह केयो, “वादलाह बुड़ता उगे आवताला देखतेह, ते तुमू केतेह चालोच पाणी पोड़ी, ते तोहलोच ईथे। 55 एने दिह उगता उगे वारो सुटेह ते गेरमी पोड़ी, एने तोहलोच ईथे। 56 एय कोपट्या! तुमू देरती एने जुगान रेंग रूपान बाराम पुतो लागाड़ लेतेह, पुण ज्या कालान बाराम काहा नाह पुतो केर सेकते?” 57 तुमू खुद फिसलो काहा नाह केर लेते काय हाजो काय हे? 58 तारो दुसमोना हिऱ्यो आदिकारा फाय जाणे बुखेत वाटेच ता हिऱ्यो मेल किरले, नाह ते तो खेरीच तुवाह आदिकारी फाय खेच ली जाय, एने आदिकारी तारो नियाव केरीन सिपायड़ाह होप देय, एने ता तुवाह जेली माय कोंड देती। 59 मी तुमूह केथु काय जाह वोर टिकड़ी टिकड़ी नाय बोर दिहे ताह वोर ता रेन नाय सुटहे।