1 Chronicles 16 (UBG)

1 A gdy przynieśli arkę Boga i umieścili ją pośrodku namiotu wzniesionego przez Dawida, złożyli całopalenia i ofiary pojednawcze przed Bogiem. 2 A gdy Dawid skończył składanie całopaleń i ofiar pojednawczych, błogosławił lud w imię PANA. 3 I rozdał wszystkim Izraelitom, tak mężczyźnie, jak i kobiecie, po bochenku chleba i po kawałku mięsa oraz po bukłaku wina. 4 Ustanowił też niektórych Lewitów sługami przed arką PANA, aby wspominali i chwalili go, i dziękowali PANU, Bogu Izraela: 5 Asafa, naczelnika, a po nim Zachariasza, Jejela, Szemiramota, Jechiela, Mattitiasza, Eliaba, Benajasza i Obed-Edoma: Jejela do gry na instrumentach: cytrach i harfach, a Asafa – na cymbałach; 6 A kapłanów Benajasza i Jachaziela, aby stali nieustannie z trąbami przed arką przymierza Boga. 7 Wtedy w tym dniu Dawid postanowił po raz pierwszy, aby Asaf i jego bracia chwalili PANA tym psalmem: 8 Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie między narodami sprawy jego. 9 Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach. 10 Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się raduje serce szukających PANA. 11 Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza. 12 Przypominajcie sobie dzieła, które czynił, jego cuda i wyroki jego ust. 13 Wy, potomkowie Izraela, jego sługi; wy, synowie Jakuba, jego wybrańcy! 14 On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy na całej ziemi. 15 Pamiętajcie zawsze o jego przymierzu, o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń; 16 O przymierzu, które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi. 17 Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, jako wieczne przymierze dla Izraela; 18 Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa; 19 Kiedy było was niewielu, byliście nieliczni i obcy w niej. 20 I wędrowali od narodu do narodu, z jednego królestwa do innego ludu; 21 Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, mówiąc; 22 Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie nic złego. 23 Śpiewaj PANU, cała ziemio, opowiadajcie dzień po dniu o jego zbawieniu. 24 Głoście wśród narodów jego chwałę, pośród wszystkich ludów – jego cudowne dzieła; 25 Wielki bowiem jest PAN i godny wszelkiej chwały, straszliwszy nad wszystkich bogów; 26 Gdyż wszyscy bogowie narodów są bożkami, a PAN uczynił niebiosa. 27 Chwała i cześć przed nim, moc i radość w jego przybytku. 28 Oddajcie PANU, rodziny narodów, oddajcie PANU chwałę i moc. 29 Oddajcie PANU chwałę jego imienia. Przynoście dary i przychodźcie przed jego oblicze. Oddajcie PANU pokłon w ozdobie świętości. 30 Zadrżyj przed nim, cała ziemio. Świat będzie utwierdzony, aby się nie poruszył. 31 Niech się weselą niebiosa i niech się raduje ziemia, niech mówią wśród narodów: PAN króluje! 32 Niech zaszumi morze i to, co je napełnia, niech radują się pola i wszystko, co jest na nich. 33 Wtedy radośnie wykrzykną leśne drzewa przed PANEM, bo idzie, aby sądzić ziemię. 34 Wysławiajcie PANA, bo jest dobry, bo jego miłosierdzie trwa na wieki. 35 I mówcie: Zbaw nas, BOŻE naszego zbawienia, i zgromadź nas, i wybaw nas od pogan, abyśmy wielbili twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą. 36 Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, na wieki wieków. I cały lud powiedział: Amen i chwalił PANA. 37 I Dawid zostawił tam przed arką przymierza PANA Asafa i jego braci, aby nieustannie pełnili służbę przed arką, według potrzeby każdego dnia; 38 Także Obed-Edoma i ich braci, sześćdziesięciu ośmiu; a Obed-Edoma, syna Jedutuna, i Chosę uczynił odźwiernymi. 39 Kapłana Sadoka i jego braci kapłanów pozostawił przed przybytkiem PANA na wyżynie w Gibeonie; 40 Aby składali PANU nieustannie, rano i wieczorem, całopalenia na ołtarzu całopaleń, zgodnie ze wszystkim, co jest napisane w Prawie PANA, które nadał on Izraelowi; 41 A z nimi pozostawił Hemana i Jedutuna oraz resztę wybranych, imiennie wyznaczonych, aby chwalili PANA, bo jego miłosierdzie trwa na wieki. 42 I u nich, u Hemana i Jedutuna, pozostawił trąby i cymbały dla grających na tych i na innych instrumentach muzycznych dla Boga. Synowie zaś Jedutuna byli odźwiernymi. 43 Potem cały lud się rozszedł, każdy do swego domu. Dawid też wrócił, aby błogosławić swojemu domowi.

1 Chronicles 16 (UBG)

In Other Versions