Romans 11 (BNTABOOT)
1 1. Дык кажу: няўжо Бог адапхнуў народ Свой? Няхай ня станецца! Бо і я — Ізраільцянін, з насеньня Абрагама, з калена Бэн’яміна. 2 2. Не адапхнуў Бог народу Свайго, які Ён наперад ведаў. Ці ня ведаеце, што кажа Пісаньне пра Ільлю, як той скардзіцца Богу на Ізраіля, кажучы: 3 3. «Госпадзе! Прарокаў Тваіх пазабівалі і ахвярнікі Твае зруйнавалі; застаўся я адзін, і душу маю шукаюць». 4 4. Але што кажа яму адказ Божы? «Я пакінуў Сабе сем тысячаў мужоў, якія не схілілі калены перад Баалам». 5 5. Дык гэтак і ў цяперашні час рэшта паводле выбраньня ласкі захавалася. 6 6. А калі праз ласку, дык не праз учынкі, іначай ласка ўжо ня ёсьць ласка. А калі праз учынкі, дык гэта ня ласка, іначай учынак ужо ня ёсьць учынак. 7 7. Дык што? Што шукае Ізраіль, таго не атрымаў; выбраныя атрымалі, а іншыя былі скамянеўшы, 8 8. як напісана: «Даў ім Бог духа дрымоты, вочы, якімі ня бачаць, і вушы, якімі ня чуюць, аж да сёньняшняга дня». 9 9. І Давід кажа: «Няхай станецца стол іхні пасткаю, і цянётамі, і згаршэньнем, і аднагародаю. 10 10. Няхай зацемняцца вочы іхнія, якімі ня бачаць, і хрыбет іхні няхай будзе сагнуты назаўсёды». 11 11. Дык кажу: Няўжо яны спатыкнуліся, каб упасьці? Няхай ня станецца. Але праступак іхні — збаўленьне паганам, каб збудзіць у іх рупнасьць. 12 12. Калі ж праступак іхні — багацьце сьвету, і ўпадак іхні — багацьце паганаў, дык наколькі больш поўнасьць іхняя? 13 13. Бо кажу вам, паганам: як апостал паганаў я ўслаўляю служэньне маё, 14 14. ці, можа, збуджу рупнасьць у маіх паводле цела і ці ня збаўлю некаторых з іх. 15 15. Бо калі згуба іхняя — прымірэньне сьвету, дык што прыняцьцё, як не жыцьцё з мёртвых? 16 16. Калі зачатак сьвяты, дык і месіва; і калі корань сьвяты, дык і галіны. 17 17. Калі ж некаторыя з галінаў былі адламаныя, а ты, дзікая аліўка, быў прышчэплены замест іх і стаўся ўдзельнікам кораня і тлустасьці аліўкі, 18 18. не вывышайся перад галінамі; а калі вывышаешся, дык [ведай, што] ня ты трымаеш корань, але корань — цябе. 19 19. Дык скажаш: «Галіны былі адламаныя, каб я быў прышчэплены». 20 20. Добра. Яны адламаныя праз недаверства, а ты трымаешся праз веру; дык не ўзьвялічвайся, але бойся. 21 21. Бо калі Бог прыродных галінаў не пашкадаваў, дык ці цябе пашкадуе. 22 22. Дык глядзі на ласкавасьць і срогасьць Божую, срогасьць да тых, якія ўпалі, а ласкавасьць да цябе, калі застанешся ў ласкавасьці [Божай], іначай і ты будзеш сьсечаны. 23 23. І тыя, калі не застануцца ў недаверстве, будуць прышчэпленыя, бо Бог магутны ізноў прышчапіць іх. 24 24. Бо калі ты адсечаны ад дзікае паводле прыроды аліўкі і, насуперак прыродзе, прывіты да добрае аліўкі, наколькі больш тыя, якія паводле прыроды [ад добрае аліўкі], будуць прышчэпленыя да сваёй аліўкі? 25 25. Бо не хачу, браты, каб вы ня ведалі гэтае тайны, каб вы не былі мудрымі праз сябе, што скамяненьне сталася ў Ізраілі часткова, аж пакуль ня ўвойдзе поўнасьць паганаў, 26 26. і гэтак увесь Ізраіль збаўлены будзе, як напісана: «Прыйдзе з Сыёну Выбавіцель і адверне бязбожнасьць ад Якуба. 27 27. І гэта Мой запавет з імі, калі забяру грахі іхнія». 28 28. Дык паводле Эвангельля яны — ворагі для вас, а паводле выбраньня — улюбёныя дзеля бацькоў. 29 29. Бо нязьменныя дары і пакліканьне Божае. 30 30. Бо як і вы некалі не скараліся Богу, а цяпер памілаваныя праз няскоранасьць іхнюю, 31 31. гэтак і яны цяпер не скараюцца дзеля вашага памілаваньня, каб і яны былі памілаваныя. 32 32. Бо ўсіх Бог замкнуў у няскоранасьць, каб усіх памілаваць. 33 33. О, глыбіня багацьця, і мудрасьці, і веданьня Божага! Як неспасьцігальныя прысуды Ягоныя і недасьледныя шляхі Ягоныя! 34 34. Бо хто пазнаў розум Госпада? Ці хто стаўся дарадцам Яму? 35 35. Ці хто даў Яму наперад, каб Ён аддаў яму? 36 36. Бо ўсё з Яго, і праз Яго, і для Яго. Яму слава на вякі. Амэн.