Acts 2 (NNT3)
1 जेवी पेन्टीकोस्ट ने दिह मतलब फसह तिवाराह निवेरनेन पासाण पाचाहवो दिह आवो, ते आखा विश्वासी एकुच जागे टोलवाय रियेल एता। 2 तेवी उचकाहुच मोटला वादोणान गेत आवाज होमलानो, एने ता माय आखो गेर जाहरी ता बोह रियेल एता तो जागो बोराय गीयो। 3 एने ताह आक्ठीन गेत जीब्यु फाटताल्यु एने पोसेरताली देखान्यु, एने ता माय रेन आखा पोर उतेरनो। 4 तेवी ता आखा चोखाला जीवा माय बोराय गीया, एने चोखालो जीव ताह बोलनेन ताकेत आप्यो, तिहे ता बात बातीन बाषा बोलने बाज गीया। 5 जुगान नेड़ा रेन आयेल आखा देसान माणहे बात बातीन बाषा बोलनारे यहुदि माणहे यरूशलेम माय रेताला। 6 जुलबुखे ज्यो आवाज होमलानो, तेवी माणहान बिड़ टोलवाय गियी। एने माणहे बोंगलाय गीया, काहाकाय आखाह ज्योच होमलातालो काय ज्या आमरीस बाषा माय बोलने बाजरेनाह। 7 ते ता आखा बोंगलायीन केणे बाज गीया, “हुमलो, ज्या आखा बोलनारे गेलील वाला ना सोता काय? 8 तेवी ज्यी कोहली वात हे काय आपणे माय रेन आखा आप आपणी बाषा बोलताला होमेलतेह? 9 आमु जा पारथी, मेदि, एलामी; एने मेसोपोटामीया, एने यहुदिया एने कप्पदुकिया; एने पुन्तुस एने आसीया, 10 एने फ्रुगीया पंफुलीया, एने मीस्र एने लीबिया देस जो कुरेन गावान आहने पाहने हे, ज्या आखा देसान रेणारे एने रोमी पोरवासी, 11 यहुदि एने बिगेर यहुदि दुयू यहुदि देरमा माय परिवर्तन एय गीया, एने आमु माय रेन थोड़ाक माणहे क्रेते एने अरब माय रेणारे हेते, तीबी आमु ताह फाय रेन आप आपणी बाषा माय ता ताकेत ने काम ने बाराम बोलताला होमेलतेह, जो बोगवान बाणायील हे!” 12 एने ता आखा बोंगलाय गीया एने गाबराएन एका दिहराह केणे बाज गीया, “ज्यो काय एणे बाजरिनोह?” 13 पुण थोड़ाक माणहे चिहटा केरीन केया, “ज्या माणहे पिन साकवाला एय रेनाह!” 14 पुण पतरस ता ईग्यार जाणा हिऱ्यो उबरीन मोठेच हिकाड़ने बाज गीयो, “एय यहुदि एने यरूशलेम माय रेणारे आखा माणहे तुमू ज्यो जाण लिवो, एने मारी वातु हास केरीन कान लागाड़ीन हुमलो। 15 जो तुमू सोमेजतेह, ज्या माणहे नेशा माय ना सोता; काहाकाय एवी ते वेगाच ने नोव वाज रेनाह। 16 पुण बोगवानान जाणकार योएल जी वात कियेल ईतो, ती ज्यी हे: 17 बोगवान किथे, ‘सेवेटल्या दिह्या माय ओहलो एय काय मी मार चोखाला जीवाह उतारूह।तेवी तुमरा सोरा एने सोर्यु बोगवानान उगे रेन जाणाव केती;एने तुमरा जुवान्या देरसेन देखती,एने तुमरा डावाला माणहे होपनो देखती। 18 एने मी मार पावोर एने पावेरन्यु पोर चोखाला जीवाह उतारूह, एने ता जाणाव केरती। 19 एने मी जुगाम मोटला कामे एने निड़ो देरती पोर निसाणी,मतलब लुय एने आक्ठो एने दुवाड़ान वादेल देखाडुह; 20 बोगवानान मोटलाएने उजालान दिह आवणेन पेल दिह आंदारलो,एने चांद लुयीन गेत रातलो एय जाय। 21 एने जो कुण मालीकान नाव लेन विन्ता केरी, ताच ने सुटकारो एय।’” 22 एय इस्राएली माणहे, “ज्यु वातु हुमलो, यीशु नासरी जो बोगवानान उगे रेन जा मोटला कामे एने निसाणी तुमूह देखाड्यो। ता पोर रेन बोगवान तुमरी केरता मोकलेल ओहलो माणुह एतो, ज्यो तुमूह मालुम हे। 23 तास यीशुह, जी बोगवानान ठेरायेल योजना एने पेल्ली बुद्दीन गेत देराय गीयो, तुमू पापीन आथाम देरावीन खुरूसखाम पोर चेड़ावीन मार टाक्या। 24 पुण ताह बोगवान मोतीन बोंदेन माय रेन सोड़वीन जीवाड्यो, काहाकाय ज्यो एय बी नाय ओहलो एतो, काय तो तान ताबाम रेतो। 25 काहाकाय दाऊद तान बाराम किथे,“मी मालीकाह जेलेम मार सामने देखते रिनो;काहाकाय तो मार जीवड़े उगे हे, काय मी पोड़ नाय जाव। 26 तानकेरता मारो मोन खुस हे,एने मारी जिब मगन एय गियी;एने मारा सेरीराह बी आसा माय आराम जुड़ी। 27 काहाकाय तु मार जीवाह आंदारकेली माय नाय सोड़हे,एने तारा चोखाला जाणाह माहणा माय जिर ने नाय दिहे। 28 तु माहु जीवणान वाट देखाड्यो,तु माहु तारा देरसेनान खुसी माय बोर दिहे।” 29 एय बाहख, मी आमरो डायलो दाऊद ने बाराम मी तुमरी हिऱ्यो दिर माय केथु काय तो ते मोर गीयो, एने बुजाय बी गीयो। एने तान माहेण आज वोर आमरे विचीम हे। 30 तो जाणाव केरनार ईतो, तो जाणतालो काय बोगवान माहु फाय रेन सुगोण खाईल हे, मी तारा वोस माय रेन एक जाणाह तारी राजगादि पोर बोहाडुह। 31 दाऊद ज्यी एणी एती, ती वातीह पेलुच रेन देखीन मसीन जीव उठणेन बाराम जाणाव किऱ्यो,“नाह ते तान जीव आंदारकेली माय सोड़ाय गीयो,एने नाह तान सेरीर जीरनो।” 32 ज्यास यीशुह बोगवान मुरेल माय रेन जीवाड्यो, एने तान गोवा आमु सोब हेते। 33 तानकेरीन बोगवान ताह तान जीवड्या आथान उगे बोहाड़ेल हे, ताह चोखाला जीवान बाराम वायदो आबाख फाय रेन जुड़ेल हे, एने तुमू ज्यो देखतेह एने होमेलतेह ताहाच तो रोचवेल हे। 34 काहाकाय दाऊद ते हेरगा माय नाह चेड्यो; पुण तो खुद किथे,“मालीक मार मालीकाह केयो,‘मार जीवड़े उगे बोह। 35 मी तारा दुसमोनाह तारा पायान बुंदे आथरोण नाय केर देव,ताह वोर मार जीवड़े उगे बोह।’” 36 केरीन एवी इस्राएल ने आखो गेराणो हास केरीन जाण लेय, काय बोगवान तास यीशुह जाह तुमू खुरूसखाम पोर खीला ठोकीन मार्या, ताह बोगवान मालीक एने मसी बी ठेरायो! 37 तेवी होमेलनारान मोन टुट गीयो, एने ता पतरसाह एने दिहरा प्रेरिताह फुशा, “एय बाहख, आमु काय किरज्यो?” 38 पतरस ताह केयो, “पासतावो किरो, एने तुमरे माय रेन एक एक जाण आप आपणा पापान माफीन केरता यीशु मसीन नावाम बपतीस्मा लिवो; तेवी तुमूह चोखाला जीवान दान जुड़ी। 39 काहाकाय ज्यो वचन तुमूह एने तुमरा सोराह, एने ता आखा सेट सेटाला माणहान केरता बी हे, जाह मालीक आपणो बोगवान ता फाय हादि।” 40 उंजु पतरस दिहऱ्यु जुलूम वातुन गोवाय केय किन सोमजाड़ीन विन्ता किऱ्यो, “सोताह ज्यी वाकेड़ली जाती हेऱ्या रेन वोचाड़ो!” 41 एने जा तान वचन होमल्या ता बपतीस्मा लेदा; एने ते दिह तीन एजार माणहे ता हेऱ्या मिलाय गीया। 42 एने ता प्रेरिता फाय रेन हिकवोण लेणे, एने सेंगेती केरने, एने खाणो खाणे, एने विन्ता केरने माय लागीस रेना। 43 तेवी आखा माणहा माय बिय आवी, काहाकाय प्रेरितान आथा केरीन जुलूम होवटा चोमेत्कारान कामे एने निसाण्यु एताल्यु। 44 एने आखा बुरहो केरनारे एकठा रेताला, एने तान आखी चिज पोर एक हारको आदिकार ईतो। 45 ता तान तान मालदेन एने सोमान वेच वेचीन जाह जान गिरेज रेताली वाट देया केरताला। 46 ता दाड़ीन एक मोन एन मोंदिर माय टोलवाताला, एने गेरा गेरा रूटो खाताला, एने खुसी माय एने हाजा मोना केरीन खाणो खाया केरताला, 47 एने बोगवानान बोड़ाय केरताला, एने आखा माणहे ता पोर जुलूम खुस एता एने जा सुटकारो सापड़ावताला, ताह मालीक दाड़ीन ता माय मीलाव देतालो।