Matthew 12 (NNT3)
1 ती टेम माय यीशु विहेवणेन दिह खेता माय लागतो जातालो। तेवी तान चेलाह जुलूम बुख लागेल एती, केरीन ता उब्या तोड़ीन खाणे बाज गीया। 2 पुण फरिसी चेलाह उब्या खाताला देखीन यीशुह केया, “देख, तारा चेला तो काम केरने बाजरेनाह जो आरामान दिह केरने हाजो नाह सोतो!” 3 ज्य होमलीन यीशु ताह जापाप आप्यो, “तुमू ज्य नाह वाशा काय जेवी दाऊदाह एने तान हातीह बुख लागेल, तेवी ता काय किरेल? 4 ता किहीक बोगवानान गेरा माय जाईन बेट चेड़ायेल रूटो खायेल, जाह खाणे दाऊदाह एने तान हातीन केरता हाजो नाह एतो, पुण निस्तो चाकर्यान केरता ओलोस हाजो एतो। 5 काय तुमू कायदा माय ज्य नाह वाशा काय मोंदिर माय सेवा केरनार चाकर्यो विहेवणेन दिह मुसान नेमाह तोड़ने, तीबी तो निर्दोस गेणाणे? 6 पुण मी तुमूह केथु काय ज्यो तो हे जो मोंदिराह रेन बी मोठो हे। 7 केदी तुमू ज्यान मतलब जाणता, ‘मी गीण पोर खुस एणे, बेट चेड़ायेल बोली पोर नाह,’ ते तुमू विण निर्दोस पोर गुनो नाय लागाड़ता; 8 काहाकाय मी माणहान बिटोख विहेवणेन दिह्यान बी मालीक हे।” 9 ता रेन यीशु एने तान चेला यहुदिन बोक्ती केरन्या गेरा माय आवा। 10 ताहरी एक माणुह एतो जान एक आथ पांगलो ईतो, एने ता माणहे यीशु पोर गुनो लागाड़नेन केरता ताह फुशा, “काय विहेवणेन दिह हुदारने हाजो हे?” 11 यीशु ताह जापाप आप्यो, “तुमरे माय रेन ओहलो कुण हे जान एकुस मेंड्रो हे, एने तो विहेवणेन दिह खाडा माय पोड़ जाय? ते ताह तो खाडा माय रेन देरीन बाहेर नाय काड़ी? 12 ते माणहान किमोत मेंड्राह रेन! कोलीक वोदार हे, तानकेरता विहेवणेन दिह बोलो केरने हाजो हे।” 13 तेवी यीशु ता माणहाह केयो, “तार आथ ओंगाण किर।”तो माणुह आथ ओंगाण केऱ्यो, एने तान आथ दिहरा आथान गेत हुदरी गीयो। 14 तेवी फरिसी बाहेर जाईन यीशुन विरोद माय होमच्यो केऱ्या काय ताह किहीक खेतेम केरहु। 15 जेवी यीशु ज्य जाणीन ता रेन जात रिनो; एने जुलूम माणहे तान पासाण चाल पोड़ना। एने यीशु ता सोबाह हुदार दिनो, 16 एने यीशु ता सोबाह सोमजाड्यो काय मार बाराम दिहरा माणहाह मा किहो। 17 काहाकाय तो वचन पुरो एय जो यशाया जाणकारान द्वारे केवायेल एतो: 18 “ज्यो मारो सेवक हे, जाह मी निवाड़ेल हे,एने ज्यो मारो मोंगाल्लो हे, ज्या पोर मी जुलूम खुस हे।मी ज्याह मार जीव आपुह,एने ज्यो दिहरी जातीन माणहाह नियाव ने खुबेर देय। 19 तो राड़ जीगड़ो नाय केरी, एने जोरेस आयड़ीन बासेण नाय देय,एने आटा माय कुण तान बोल नाय होमली। 20 तो चिह लायेल होटाह नाय तोड़ी,एने दुवाण्यी चिमणीह नाय ओलाड़ी।जाह वोर तो नियावाह जिकाड़ी नाय, 21 एने आखा देसान माणहे तान नावा माय आसा केरती।” 22 तेवी थोड़ाक माणहे एक आंदलो एने मुको एतो ता माणहाह यीशु फाय लावा। ता माणहा माय खाराब जीव एतो, केरीन तो बोल नाह सेकतालो, यीशु ताह हुदार दिनो, एने तो बोलने एने देखणे बाज गीयो। 23 ज्य देखीन आखा माणहे बोंगलायीन केणे बाज गीया, “काय ज्यो दाऊदान सोरो हे।” 24 पुण फरिसी ज्य होमलीन केया, “ज्यो ते बुतड़ान आदिकारी बालजबुल ने मोदेक लेन बुतड़ाह काड़ेह।” 25 यीशु तान मोनान वात जाणीन ताह केयो, “जा राज ने माणहा माय फुट पोड़ जाथे, ता राज ने माणहे उजेड़ जाती। एने जा बी हेयरान एने गेराणान माणहा माय फुट पोड़ जाथे, ता किहीक एकठा रेय सेकती। 26 केदी सैतानुच सैतानाह काड़ीह, ताहार तान राज माय फुट पोड़ जायेल हे। ओवतो तान राज किहीक बोणीन रेय। 27 केदी मी बालजबुल ने मोदेक लेन बुतड़ाह काड़थु, ताहार तुमरा वोस कुणीन मोदेक लेन बुतड़ाह काड़तेह? तानकेरता तुमरो नियाव तास केरती। 28 एने केदी मी बोगवानान जीवान मोदेक लेन बुतड़ाह काड़थु, ताहार बोगवानान राज तुमरे आहने आव लागेल हे। 29 “एने काल्लो बी माणुह एगदा तेगड़ा माणहान गेराम रिगीन तान माल नाह लुट सिकेत, पुण पेल ता तेगड़ा माणहाह बांद देय; ओवतो तो तान गेराह लुट लेय। 30 “जो मार हेऱ्यो नाह सोतो तो मार विरोद माय हे; एने जो मार हेऱ्यो टुलो नाह किरेत, तो फाकरी दिथे। 31 तानकेरता मी तुमूह केथु काय माणहान आखा बातीन पाप एने चिहटा माफ एय जाती; पुण चोखाला जीवान चिहटान एने पाप केदी बी माफ नाय एती। 32 जो कुण माणहान बेटाख ने विरोद माय काह वातु केय तान गुना माफ एय जाती; पुण जो कुण चोखाला जीवान विरोद माय काह केय, तान गुना नाह ज्यी केली माय माफ एती, नाह ते ती केली माय माफ केराय जाती। 33 “केदी जाड़ हाजो हे, ते तान फोल बी हाजो रेय; पुण केदी जाड़ खाराब रेय, ते तान फोल बी खाराब रेय, काहाकाय जाड़ तान फोला केरीच ने ओलखाय जाणे। 34 एय गेड़हान पिला तुमू खाराब एन बी हाजी वातु किहीक केय सेकतेह? काहाकाय जो मोना माय बोरायेल हे तोच मुया माय आवेह। 35 हाजालो माणुह मोनान मोटक्या माय रेन हाजाली वातु काड़ेह; एने खाराब माणुह खाराब मोटक्या माय रेन खाराब वातु काड़ेह। 36 “एने मी तुमूह केथु जी बी खाराब वातु माणहे केती नियाव ने दिह आखी वातीन लेख्यो आपती। 37 काहाकाय तु तारी वातु माय निर्दोस एने तारी वातुन केरता गुनेगार ठेराय जाहे।” 38 तेवी देरेमगुरू एने फरिसी न्या माय रेन एक जाण केयो, “एय गुरू, आमु तुवा फाय रेन एक निसाणी देखणे होद्तेह।” 39 यीशु तान वात होमलीन ताह जापाप आप्यो, “ज्या कालान खाराब एने खाराब विचारावाला माणहे निसाणी होद्तेह! पुण योना जाणकारान निसाणीह सोड़ीन काल्लीस निसाणी ताह नाय आपाय।” 40 जिहकेरीन योना तीन दिह ने तीन रात मोटला मासान पेटा माय रियेल, तिहेस केरीन तीन दिह ने तीन रात मी माणहान बिटोख देरती माय रेह। 41 निनवेन माणहे नियाव ने दिह ज्या कालान माणहा हेऱ्या उठीन ताह गुनेगार ठेरावती, काहाकाय ता योनान पारचार होमलीन मोन फिरायेल एता; एने न्या तो हे जो योनाह रेन बी मुटलो हे! 42 नियाव ने दिह दक्शिण देसान राणी, ज्या कालान माणहा हेऱ्यी उठीन ताह गुनेगार ठेरावी, काहाकाय ती सुलेमान राजान एकलीन वातु होमेलनेन केरता देरतीन दिहरे कुपरे रेन आयेल एती; एने न्या तो हे जो सुलेमानाह रेन बी मुटलो हे! 43 “जेवी खाराब जीव माणहा माय रेन निकेल जाथे, ते हुकेल जागा माय आराम होदते फिरने। पुण ताह नाह सापड़ने, 44 तेवी तो केणे, ‘मी जा गेरा माय रेन निकलेल एतो ताच मार गेरा माय जात रेह।’ एने फिरीन ताह रिकामो, बारेल एने हिंगारेल दिखेह। 45 तेवी तो जाईन ताह रेन बी जादा खाराब हात जीवाह लेन आवेह, एने ता माय रिगीन ता रेणे बाज जातेह, एने ता माणहान वेला पेल रेन बी जादा खाराब एय जाथे। ज्या कालान खाराब माणहान वेला बी ओहलीस एय।” 46 जेवी यीशु माणहा हिऱ्यो वातु केरतालोस तोलाक माय तान आहख एने बाहख बाहेर उबरियेल एता, ता यीशु हेऱ्या वातु केरने होदताला। 47 तेवी एक जाण यीशुह केयो, “देख, तारी आहख एने तार बाहख बाहेर उब रेनाह, एने तुवा हेऱ्या वातु केरने होद्तेह।” 48 यीशु ताह जापाप आप्यो, “कुण हे मार आहख? एने कुण हे मार बाहख?” 49 यीशु तान चेलान उगे आथ देखाड़ीन केयो, “दिखो! मारी आहख एने मार बाहख ज्या हेते! 50 काहाकाय जो कुण मार हेरगावाला आबाख ने मोरजी पोर चाली, तोस मार बाहख, एने मार बोणीख, एने मारी आहख हे।”