Isaiah 66 (CCB)
1 Mao kini ang giingon sa GINOO, “Ang langit mao ang akong trono, ug ang yuta mao ang tungtonganan sa akong mga tiil. Busa unsang matanga sa balay ang inyong tukoron alang kanako? Unsang matanga sa dapit ang inyong papahulayan kanako? 2 Dili ba ako man ang naghimo sa tanang mga butang?“Gihatagan kog pagtagad ang mga tawo nga mapainubsanon, mahinulsulon, ug may dakong pagtahod sa akong pulong. 3 Apan ingon niini ang akong pagtagad sa mga tawong nagasunod sa ila lamang kaugalingong gusto ug nagakalipay sa ginahimo nila nga mangil-ad: Kon magpatay silag baka aron ihalad, isipon ko kini nga daw sa nagpatay silag tawo. Kon maghalad silag karnero, isipon ko kini nga daw sa nagpatay silag iro. Kon maghalad sila ug halad sa pagpasidungog, isipon ko nga daw naghalad silag dugo sa baboy. Ug kon magsunog silag insenso isip paghinumdom sa GINOO, akong isipon nga daw sa nagaampo sila sa dios-dios. 4 Padad-an ko usab silag silot nga makapalisang gayod kanila. Kay sa dihang nanawag ako, wala sila motubag; sa dihang nagsulti ako, wala sila mamati. Naghimo silag kadaotan sa akong atubangan, ug gipili nila ang pagbuhat sa mga butang nga wala makalipay kanako.” 5 Kamong mga mahinadlokon sa pulong sa GINOO, pamatia ninyo ang iyang pulong, “Tungod kay matinumanon kamo kanako, ang uban ninyong mga katagilungsod modumot ug mosalikway kaninyo. Biay-biayon nila kamo nga nagaingon, ‘Pasidunggi ang GINOO aron makita namo ang inyong kalipay!’ ” Apan maulawan sila. 6 Nadungog ba ninyo ang kaguliyang didto sa siyudad ug sa templo? Tingog kana sa GINOO nga nanimalos sa iyang mga kaaway. 7 Miingon ang Ginoo, “Ang Jerusalem sama sa usa ka babayeng umaanak nga wala pa gani magbati nahimugsoan na. 8 Kinsa ang nakadungog ug nakakita ug sama niini? Mamugna ba ang usa ka lungsod o nasod diha-diha dayon sulod lang sa usa ka adlaw? Apan ayha pa gani nagbati ang Jerusalem, nahimugso na dayon ang iyang katawhan. 9 Pagbuot ko nga hapit na silang matawo. Ug karon, mopugong ba ako nga sila matawo? Siyempre tugotan ko gayod sila! Dili ko gayod pugngan nga matawo sila. Ako, ang inyong Dios, ang nagaingon niini.” 10 Kamong tanang nahigugma sa Jerusalem ug nagasubo tungod kaniya, paglipay ug pagsadya kamo uban kaniya, 11 aron matagbaw usab kamo sa iyang kauswagan sama sa bata nga nagsuso sa iyang inahan ug nabusog. 12 Kay nagaingon ang GINOO, “Pauswagon ko ang Jerusalem! Sama sa suba nga nagabaha, dad-on kaniya ang mga bahandi sa mga nasod. Sagupon ug atimanon kamo sa Jerusalem sama sa bata nga kugoson, patutoyon, ug sabakon. 13 Lipayon ko kamo sa Jerusalem sama sa inahan nga nagalipay sa iyang anak.” 14 Inigkakita ninyo niini, malipay gayod kamo, ug mobaskog kamo sama sa nagalambo nga tanom. Ipakita sa GINOO ang iyang gahom ngadto sa iyang mga alagad, apan ipakita niya ang iyang kapungot ngadto sa iyang mga kaaway. 15 Pamati! Moabot ang GINOO inubanan sa kalayo, ug ang iyang mga karwahe morag alimpulos. Ipahamtang niya ang iyang kapungot ngadto sa iyang mga kaaway, ug silotan niya sila sa nagadilaab nga kalayo. 16 Kay pinaagi sa kalayo ug sa iyang espada, silotan sa GINOO ang tanang mga tawong makasasala, ug daghan ang iyang mapatay. 17 Miingon ang Ginoo, “Magdungan ug pangamatay ang mga nagapakabalaan ug nagapakahinlo sa ilang kaugalingon sa ilang pagsimba sa ilang mga dios-dios didto sa hardin. Mangamatay sila samtang nagakaon ug baboy, ilaga, ug sa uban pang pagkaon nga giisip nga hugaw. 18 Nasayod ako sa ilang binuhatan ug hunahuna. Busa moanha ako ug tigomon ko ang mga katawhan sa tanang nasod, ug makita nila ang akong gahom. 19 Magpakita akog ilhanan kanila. Ug ang makalingkawas kanila ipadala ko ingon nga mga mensahero ngadto sa kanasoran sa Tarshish, Pul, Lud (kansang katawhan nabantog nga mga mamamana), Tubal, Grecia, ug sa mga isla nga layo, nga wala makadungog sa akong kabantog ug wala makakita sa akong gahom. Imantala nila ang akong gahom ngadto sa mga nasod. 20 Ug dad-on nila pagbalik gikan niining mga nasod ang tanan ninyong mga katagilungsod nga sakay sa mga kabayo, mga mula, mga kamelyo, ug sa mga karwahe ug karomata. Dad-on nila sila sa akong balaan nga bukid, sa Jerusalem isip halad alang kanako. Sama sila sa mga Israelinhon nga nagahalad sa akong templo ug mga halad sa pagpasidungog nga gisulod sa hinlo nga sudlanan. 21 Ug himuon kong mga pari ug mga Levita ang uban kanila. Ako, ang GINOO, ang nagaingon niini.” 22 Miingon pa gayod ang GINOO, “Maingon nga ang bag-ong langit ug ang bag-ong yuta nga akong himuon magapabilin hangtod sa hangtod, ang inyong mga kaliwat magapadayon usab hangtod sa hangtod, ug dili gayod kamo hikalimtan. 23 Sa matag subang sa bag-ong bulan ug sa matag Adlaw nga Igpapahulay mosimba ang tanang mga katawhan kanako. Ako, ang GINOO, ang nagaingon niini. 24 Ug iniggawas nila sa Jerusalem, makita nila ang mga patayng lawas sa mga tawong nagmasinupakon kanako. Ang mga ulod nga mokaon kanila dili mamatay, ug ang kalayo nga mosunog kanila dili mapalong. Ug kangil-aran sila sa tanang katawhan.”